نوروز باستانی هم اومد و حالا داره به روزهای آخرش هم نزدیک می شه. همه از فرصت این تعطیلات زیاد استفاده کردن و به مسافرت رفتن. اما هستن عده ای هم که توی تهران باقی موندن تا از تهران زیبا و قشنگ لذت ببرن. درست عینهو خود من. تهران اگه بدونی این روزا چقدر دوست داشتنی شده. هوای پاک. خیابونهای خلوت و بدون استرس. آرامش. این قدر بارون اومده که همه چیز تمیز شده. می تونی از جنوبی ترین نقطه شهرم دماوندو ببینی. و تهران اون چیزی شده که واقعا توی رویاهات می دیدی. چیزهایی رو توش کشف می کنی که شاید توی روزهای دیگه اصلا به چشمت نمی یومده و.... راستش آرزو می کردم کاش تهران همیشه این طور بود اما انگار اینم از اون آرزوهاییه که بهشون می گن دست نیافتنی. از همونا که... ولش کن. از چند روز دیگه دوباره همه چیز شروع می شه. دوباره ترافیک و هیاهو اعصابتو بهم مبریزن. و دوباره تهران همون کلانشهری می شه که بوده. و تو فقط می تونی به این دلخوش باشی که تا عید سال دیگه صبر کنی دوباره اون تهران رویایی رو ببینی. شخصا دوست ندارم توی عید هیچ جای دیگه جز تهران باشم. یه تهران نوستالژیک که تو رو می بره به روزای قشنگ گذشته. روزای عظمت تهران. روزایی که خیلی از بزرگان توی اون قدم می گذاشتن و روزایی که آرزو داشتی تو هم توی اون روزا هوای این شهر بزرگ و دوست داشتنی رو تنفس می کردی. یه کلام عید تهران رو با هیچ جا عوض نمی کنم. همین