اينقدر كار روي سرم هوار شده بود كه 6 ماهه نتونستم حتي يه روزم برم مرخصي و مجبور شدم از هر دوتا دانشگاهي كه توي اونا درس مي‌خوندم مرخصي بگيرم. بهرحال همين سر شلوغيم هم باعث شده كه اين وبلاگ هم دير به دير به روز بشه. اينجا قراره يه اتفاقايي بيفته. توي نگاه ورزشي رو مي‌گم. بعد از رفتن بچه‌ها و اينكه من سردبير شدم حالا بازم يه سري تغيير و تحول اساسي داريم كه فكر مي‌كنم البته فقط فكر مي كنم باعث بشه لااقل بتونم يه ذره بيشتر به خودم برسم. نگاه ورزشي قراره از شنبه 21 امرداد توي يه قالب تازه با كلي تغيير و تحول چاپ بشه. يكي از اين تغييرات هم اينه كه ديگه خدا رو شكر من مجبور نيستم تنهايي بار همه مسئوليت‌ها رو به عهده داشته باشم. فكرش رو بكني كار ساده‌اي نيست كه 3 ماه با چندتا نيرو كه هر كدوم كلي ادعا و ناز و افاده دارن و خودت مجبور باشي هروز كلي مطلب توليد كني يا چيزاي ديگه چقدر مي‌تونه مشكل باشه. اما خدا رو شكر من از پسش بر اومدم. حالام منتظر اين تغييراتم تا ببينم آخرش چي مي‌شه. فعلا كه از اول استارت نگاه تا حالا اين تنها منم كه توي اين روزنامه باقي موندم. از اين به بعدش هستم. تا ببينيم خدا چي مي‌خواد...ظ